Τα προβλήματα μέρα με τη μέρα μεγαλώνουν, μαζί
και η ανασφάλεια του κάθε σπουδαστή για τις σπουδές, για τη δουλειά, για το
μέλλον και τη ζωή του συνολικότερα.
Aπό τη μία, οι σπουδαστές των Δ.ΙΕΚ ερχόμαστε
αντιμέτωποι με τις ελλείψεις στο ΙΕΚ από την αρχή της χρονιάς, από την άλλη
όμως έχουμε όνειρα για αξιοπρεπείς σπουδές στην ειδικότητα που έχουμε επιλέξει.
Ενώ και τώρα αντιμετωπίζουμε την πρωτόγνωρη για εμάς τους σπουδαστές κατάσταση,
λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.
Το ΙΕΚ μου δεν έχει προχωρήσει σε κάποια
ενημέρωση ώστε να ξέρουμε πως θα έχουμε πρόσβαση στην εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση, ποια μαθήματα θα έχει,
τι θα πρέπει να διαβάσουμε ακριβώς.
Επίσης απ’ ότι φαίνεται το
δικό μου ΙΕΚ έχει να κάνει ενημέρωση στη σελίδα του από το 2017, ενώ έχουμε
2020! Ενώ το Moodle βγάζει
404 error. Όσο
για το e-class διαθέτει μαθήματα για πρωτοβάθμια και
δευτεροβάθμια εκπαίδευση κι αυτά με το σταγονόμετρο και γενικά αν το
εξερευνήσει κανείς, θυμίζει απλώς μια παρατημένη ιστοσελίδα.
Ταυτόχρονα πέφτει το βάρος και στους καθηγητές μας, ενώ είναι απλήρωτοι και χωρίς συμβάσεις, να μας στέλνουν στα email ύλη και ασκήσεις. Προφανώς με εντολή του υπουργείου Παιδείας και της διεύθυνσης του ΙΕΚ μου για να «μη μείνουμε εκτός κλίματος» όπως λένε, λες και όταν κάναμε κανονικά μάθημα, γινόταν με σωστούς ορούς (χωρίς βιβλία, ελλιπή εργαστήρια, κτλ.)!!!!
Επιπλέον υπάρχει μεγάλο άγχος για το πότε θα
ανοίξει το ΙΕΚ, και πως θα προλάβουμε να βγάλουμε την ύλη για την εξεταστική. Γενικά
πως θα κινηθούμε στο άμεσο επόμενο διάστημα. Ζητήματα για τα οποία δεν έχουμε
καμία ενημέρωση!
Ωστόσο δεν σταματάει εδώ το πράγμα, διότι
υπάρχουν πολλοί σπουδαστές που δουλεύουν παράλληλα με αυτήν την κατάσταση και στο χώρο εργασίας τους δεν έχουν παρθεί τα
μέτρα που χρειάζονται (μάσκες, γάντια, αντισηπτικά κτλ.) με ταυτόχρονη
εντατικοποίηση της δουλειάς, θέτοντας σε κίνδυνο τους ιδίους αλλά και τις
οικογένειες τους. Υπάρχουν όμως και σπουδαστές που απολύθηκαν ή που έγινε
αναστολή της σύμβασής τους, όπως συνέβη και σε εμένα. Πλευρά που γεννάει ακόμη
μεγαλύτερη ανασφάλεια γιατί ακόμη δεν έχω πάρει τα 800ευρώ, αλλά και δεν ξέρω
τι μου ξημερώνει την επόμενη μέρα στο χώρο δουλειάς!
Σαν μέλος του Συλλόγου, παρακολουθώντας τη
δραστηριότητα του και εν μέσω πανδημίας, νομίζω ότι είναι σωστό να μη
σιωπήσουμε, να μην μείνουμε απαθείς μπροστά στις τεράστιες ελλείψεις στην υγειά
αλλά και στις σπουδές μας, στο χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων μας και για
τώρα και για την επόμενη μέρα.
Χρειάζεται να μείνουμε δυνατοί εκφράζοντας την
αλληλεγγύη μας ο ένας για τον άλλον.
Μαζί είμαστε πιο δυνατοί!
Ευθύμερος Χάρης,
εργαζόμενος
σπουδαστής από το Δ.ΙΕΚ Κορυδαλλού
