Τα
Δ.ΙΕΚ είναι κλειστά κοντά έναν μήνα και με ευθύνη του υπουργείου Παιδείας τα
προβλήματα μεγαλώνουν. Γιατί σαν να μην έφτανε η κατάσταση στα Δ.ΙΕΚ πριν το lockdown, η κατάσταση με την
ασύγχρονη εκπαίδευση, παρά τα FAKE NEWS της υπουργού Παιδείας ότι
έχει επιτυχία 100% (!!!), είναι τραγική!!!
Αφού
δεν κάνουμε μάθημα καν σε όλα τα θεωρητικά μαθήματα, δεν έχουμε καμία ενημέρωση
για το τι θα γίνει με το εξάμηνο, δεν ξέρω αν και σε ποια ύλη θα δώσουμε
προόδους ή τελικές εξετάσεις, πως θα ανταπεξέλθουμε αφού δεν έχουμε κάνει
ελάχιστες ώρες μάθημα, τι θα γίνει με τα εργαστηριακά μαθήματα !!!
Ακόμη
κι αν σπουδάζω σε ένα ΔΗΜΟΣΙΟ
ΙΕΚ, οι σπουδαστές πληρώνουμε 900€ το χρόνο σε δίδακτρα κι ενώ η
κατάσταση που επικρατεί δεν είναι καθόλου διαφορετική από τα υπόλοιπα Δ.ΙΕΚ.
Αφού δεν έχουμε βιβλία, τα αναλώσιμα και τον εξοπλισμό σε πολλές ειδικότητες
αναγκαζόμαστε να τα αγοράσουμε για να μπορέσουμε πιο ολοκληρωμένα να μάθουμε
την τέχνη μας. Ακόμη, οι υποδομές είναι ελλιπείς.
Για
παράδειγμα, στην ειδικότητα που σπουδάζω (Τεχνικός Εφαρμογών Πληροφορικής), οι
υπολογιστές που έχουμε δεν φτάνουν ούτε για τους μισούς σπουδαστές (10 είναι
όλοι κι όλοι και στο τμήμα είμαστε 20) κι εκτός από αυτό μπορεί να μην
λειτουργούν τα ποντίκια ή τα πληκτρολόγια. Επίσης οι υπολογιστές αυτοί είναι
κοινόχρηστοι και δεν είναι φορητοί, με αποτέλεσμα όσοι δεν έχουν τον πανάκριβο
εξοπλισμό σπίτι τους να μην μπορούν να κάνουν τις εργασίες τους. Ακόμα, το
κτίριο είναι σαν εργοτάξιο από τις λαμαρίνες που υπάρχουν μέσα στο προαύλιο
χώρο, η είσοδος γκρεμίζεται.
Κι
εδώ έρχεται η απορία .... που πηγαίνουν τα χρήματα που δίνουμε είτε εμείς είτε
οι οικογένειές μας;
Αφού
απ’ ότι βλέπουμε δεν πηγαίνουν ούτε στις υποδομές ούτε στα αναλώσιμα και στο
εκπαιδευτικό υλικό που χρειαζόμαστε ούτε στους καθηγητές μας που είναι
απλήρωτοι .... αλλά ούτε και στην προστασία μας. Έχει γίνει ανέκδοτο μεταξύ των σπουδαστών
στην σχολή… τόσα δίδακτρα από τόσους σπουδαστές κάθε χρόνο, το κτίριο δε θα
έπρεπε να είναι σε τέτοια κατάσταση αλλά …ουρανοξύστης! (Γι’ αυτούς που μας λένε
ότι τα δίδακτρα πάνε στην συντήρηση του
κτηρίου).
Δίδακτρα
που επίσης δεν έχουμε καμία ενημέρωση εάν θα τα πληρώσουμε για το χρονικό
διάστημα που δεν παρακολουθήσαμε ούτε 1 μάθημα, είτε ηλεκτρονικά ή όχι, ποσό
που πολλοί σπουδαστές και οι οικογένειές τους θα αδυνατούν να ανταπεξέλθουν,
ειδικά τώρα που ολόκληρες οικογένενειες ζουν από το αστείο επίδομα των 800€ για
45 μέρες, ενώ πολλοί έχουν μείνει άνεργοι. Νομίζω ότι σε αυτές τις συνθήκες
είναι απαραίτητο να παγώσουν αλλά και να μειωθούν τα δίδακτρα !
Μια
άλλη σημαντική πλευρά, πέρα από τις σπουδές, είναι η κατάσταση στο χώρο
δουλειάς. Παρότι παντού από την αρχή της πανδημίας ακούμε για τα
αναγκαία μέτρα προστασίας, στην πολυεθνική εταιρεία τηλεπικοινωνιών που
δουλεύω, η εργοδοσία δεν πήρε έγκαιρα μέτρα προστασίας των εργαζομένων. Δεν
τηρούνταν η απόσταση 2 μέτρων, δεν είχαμε αντισηπτικά (έπρεπε να φέρει ο εργαζόμενος και αυτό αν
είχαν μείνει στα ράφια του σούπερ μάρκετ), είχαμε κοινόχρηστα ακουστικά,
πληκτρολόγια, ποντίκια με συνέπεια να βάζουμε τον εαυτό μας σε κίνδυνο. Για
αυτό δεν μείναμε με σταυρωμένα χέρια και με κλειστά τα στόματα!! Αφού
κανείς επιχειρηματίας δεν θα υπερασπιστεί το θεμελιακό δικαίωμα της υγείας μας,
άμα δεν το κάνουμε οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Μετά από παρέμβαση του κλαδικού
σωματείου μας (ΣΕΤΗΠ) η εργοδοσία αναγκάστηκε και πήρε μέτρα προστασίας.
Συλλογικά διεκδικήσαμε να μη χαθούν μέρες κανονικής άδειας, αλλά και να μη
μείνουμε απλήρωτοι, για τις ημέρες που βάσει των οδηγιών του ΕΟΔΥ όσοι είχαν
συμπτώματα ή ανήκαν σε ευπαθείς ομάδες, έπρεπε να παραμείνουν σπίτι, όπως
επιχείρησε να κάνει αρχικά η εργοδοσία.
Παράλληλα,
η εργοδοσία ακόμη και σε αυτές τις συνθήκες, δεν υπολογίζει τίποτα άλλο μόνο τα
κέρδη της! Για αυτό αξιοποιεί την τηλεργασία, φορτώνοντας υπερωρίες,
εξαναγκάζοντας πρακτικά σε εργασία 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα,
ακριβώς γιατί θεωρεί μεγάλη ευκαιρία
αυτές τις μέρες για να αυξηθούν οι πωλήσεις. Την ίδια στιγμή, ούτε καν
σκέφτεται για μείωση τιμολογίων ή για διαγραφή χρεών σε ανθρώπους που έχουν
ανάγκη σε αυτές τις δύσκολες στιγμές.
Αυτή
την δύσκολη περίοδο της πανδημίας που η εργοδοσία έχει βγει πιο επιθετικά, θα
την αξιοποιήσει για να μας αφαιρέσει και τα τελευταία δικαιώματα που μας έχουν
απομείνει. Δεν τους κάνουμε τη χάρη! Δε μένουμε σιωπηλοί και με κλειστό το
στόμα ούτε τώρα ούτε μετά την πανδημία!
Δεν
χάνουμε επαφή με το Σύλλογο μας (http://sysdiek-attikis.blogspot.com/)
και με το σωματείο μας στο χώρο δουλείας μας.
ΚΑΝΕΝΑΣ
ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ !!!
ΜΕΝΟΥΜΕ
ΔΥΝΑΤΟΙ !!!
Σαρτζής Δημήτρης,
εργαζόμενος σπουδαστής
